Toen ik een tiener was, had ik een gevoel over wie ik zou willen worden. Ik dacht aan de kunstacademie – architectuur, misschien fotografie, eventueel schilderkunst. Ik speelde met het idee van theater make-up. Ik wilde zeker een creatief beroep. Maar zoals het vaker gebeurt, heeft mijn leven mij in een andere richting geduwd en zo belandde ik op de Universiteit van Warschau, waar ik mijn doctorandust in literatuur- en letterkunde behaald heb. Parallel werkte ik als administratief medewerker binnen de militaire branche en dacht dat er niets meer zou veranderen – maar wat had ik het toch mis.
In september 2014 volgde ik mijn hart en verhuisde naar Nederland, naar Tilburg. Ik belandde in een creatief nest als schoondochter van Sibylle en Nick Gielen en raakte besmet met het glasvirus. Daar ben ik tot nu toe samen met mijn man Wim mee bezig. Ondanks een schuw karakter heb ik een medium gevonden, waarin ik me tot uitdrukking kan brengen. Ik ken geen ander materiaal, dat op een zo variabele manier het spectrum van emoties en stemmingen kan afbeelden.
Nu, als een gediplomeerde glaskunstenaar houd ik me bezig met het zoeken naar nieuwe uitdrukkingsmogelijkheden. Ik ben vooral geïnteresseerd in het combineren van verschillende glasbewerkingstechnieken, zoals traditioneel glas-in-lood, glas in koperfolie, mozaïek, glasapplique en brandschilderen. Ik vind het ook boeiend om voorwerpen nieuw leven te geven, daarom probeer ik op verrassende wijze de objecten toe te passen. Vanuit het vlakglas verdiep ik me steeds meer in de driedimensionale glaswereld.
In het bedrijf Glasatelier Gielen werk ik samen met mijn man aan projecten, die mijn kennis over de materie verder uitbreiden. De diversiteit binnen de opdrachten zorgt voor uitdagingen, waardoor de fascinatie van het werken nooit verloren gaat.
Ik ben en ontwerper, én restaurateur. Ik houd even veel van het maken van nieuwe-, en behouden van historische ramen. Het is voor mij belangrijk om het oude te respecteren maar ook plek voor het nieuwe te kunnen vinden – een combinatie van die twee taken geeft mij voldoening.
Dagmara Gielen-Bernacka
