Ik ben vrijdag de 13edag vanaugustus van het jaar 1971 geboren in Oisterwijk.
Ik deel mijn geboortedag met de Vlaamse cabaretier Begijn le Bleu, de japanse marathonloper Tomoe Abe en de Duitse filmacteur Moritz Bleibtreu.
Ik heb een aardig gevoel voor humor, was op de middelbare school een niet onverdienstelijk hardloper, en was tijdens eenkinderboekenweekin de 80er jaren op nationale televisie te zien, maar hiermee zijn ook alle overeenkomsten met mijn geboortedaggenoten ten einde.
Op het platteland van het Brabantse Baarschot groeide ik op in een cultureel en kunstzinnig geëngageerd gezin als zoon van Sibylle en Nick Gielen.
Zij, een op breed vlak praktiserendkunstenaar in monumentale technieken, regisseur, performer en lerares en haar man, oudheidkundige, leraar en archeoloog.
Samen met mijn broer en 2 zussen, waren wij een stel “vreemde eenden” in het overwegend agrarische dorp.
In het glasatelier, waar mijn moeder het meest te vinden was, werden ook lessen gegeven en uiteraard nam ik ook deel. Toen ik negen jaar oud was, maakte ik mijn eerste glas-in-loodraam. De compositie, het kleurgebruik en de algemene technische afwerking van dit raam is op z’n minst twijfelachtig te noemen, maar de “besmetting” met het materiaal glas was een feit.
Na de basisschool bezocht ik het Mill-Hill college in Goirle.
Mijn Havodiploma heb ik echter gehaald op het avondcollege in Tilburg.
Hierna bezocht ik de kunstacademie St. Joost te Breda en na 2 jaar de kunstacademie in Tilburg. Hier was geen plaats voor glas. Wat men niet begrijpt, kan men ook niet beoordelen en iets “ouderwets” als glas-in-lood hoort in Nederland niet op een kunstacademie thuis. Voor het afsluiten van de opleiding ben ik afgehaakt en ging ik werken. Allerlei baantjes heb ik aangenomen, totdat via een vriendin een vacature bij het toen grote GlasbewerkingsBedrijf Brabant (GBB) op mijn pad kwam.
Mijn eerste werk was het, samen met de andere werknemers, de glas-in-loodkoepel van de st. Nicolaaskerk te Amsterdam te restaureren.
In ongeveer vijftien jaar heb ik alle werkzaamheden uitgevoerd van het calculeren, het omzetten van ontwerpen, het samenwerken met kunstenaars als Huub Kurvers, Marc Mulders en Michel van Overbeeke tot het daadwerkelijk plaatsen van het werk.
In 2016 ben ik voor mezelf begonnen en heb direct, in samenwerking met de toenmalige opleiding Masterglass en Glasatelier Immanuel, de restauratie van de ramen van het hervormde kerkje in Nieuwer ter Aa geleid.
De ideale balans voor mij is het behouden van het verdwijnende vlakglas-erfgoed van Nederland en het artistiek, vrij werken. Mijn verhalen vertellen in glas en daarmee meer bekendheid geven aan de vele bijzondere aspecten van het materiaal.
Wim Gielen
