Begin dit jaar kreeg ik een bezoek van de OBN en architect Patrick van Oost5, die helemaal van Nieuwleusen naar Rotterdam kwamen om mijn atelier te zien. Ik heb heel, heel, heel veel gepraat over mijn liefde voor gekleurd glas en alle prachtige dingen die je er mee kunt doen. Ik werd in mijn enthousiasme helemaal rood en warm, maar gelukkig was mijn enthousiasme aanstekelijk en kreeg ik al gauw een opdracht van hen.
De OBN is in het bezit van een ouder uitvaartcentrum dat klaar was voor een drastische make-over. Patrick, de architect was van plan om licht in het gebouw te brengen. Hij maakte een ontwerp met daklichten en een grote glazen ingang omkaderd met koperen beplating. Het koper zal langzaam door de jaren heen groen worden. Ik hou er altijd van wanneer gebouwen levend lijken te zijn. Net als in het Zweedse Skogskyrkogården crematorium heeft hij gepland dat mensen het gebouw vanuit één ingang binnengaan en van een andere verlaten, waarin je het voortzetten van het leven zou kunnen zien. Deze uitgangsdeuren hadden een glaswerk nodig met het thema ‘Levensboom’. Ik was de gelukkige kunstenaar om dit kunstwerk te mogen ontwerpen en te maken.
De ‘Levensboom’ is een geweldig thema om mee te beginnen, maar ik wilde niet alleen een mooie boom maken. Ik wilde iets meer symbolisch, iets betekenisvoller. Soms duurt het me een tijdje om een ??ontwerp te maken, waarbij ik eindeloze schetsen en collages maak, zowel met de hand als in Photoshop. Eerlijk gezegd heb ik geen vaste manier om een ??ontwerp te maken. Het hangt over het algemeen af ??van het idee dat ik in mijn hoofd heb en hoe ik het kan visualiseren. Deze keer had ik echter vrij snel een idee. Meestal maak ik twee of drie ontwerpen en laat de klant hun favoriet kiezen en wat commentaar en aanpassingen geven. Ik raakte geïnspireerd door de doorsnedes van de bomen. Er lagen stapels boomstammen in het park, waar ik doorheen fiets op weg naar mijn atelier. Sommigen zijn echt groot, helemaal niet rond meer en hebben veel ringen en barsten in de schors. Ik hield van het idee om een ??leven te zien voorbij gaan in die ringen en gebeurtenissen te zien, zoals huwelijken en begrafenissen in de barsten en de verkleuringen.
Ik heb een ontwerp gemaakt met het idee van een doorsnede van een boom. Om de compositie dramatischer te maken, heb ik wat barsten toegevoegd en een deel van het geheel afgesplitst. Omdat het project wat haast had, heb ik het glas gekozen dat ik wilde gebruiken. Ik koos voor natuurlijke kleuren, bruin, blauw, groen en geel geblazen Lamberts Glass en voegde een veelkleurige plaat van Wissmach toe met een mooie gelijnde structuur die de jaarlijnen benadrukten. Ik heb een beetje gespeeld met geschilderde jaarlijnen totdat ik enkele ontwerpen met meer en anderen met minder lijnen had. Ik maakte ook de ruimtes tussen de glasplaten ruimer, dus in plaats van slechts naden tussen de platen, werden ze onderdeel van het verhaal. Uiteindelijk stuurde ik mijn ontwerp naar Evert-Jan van de OBN en ze vonden het leuk, maar ze wilden ook een aantal alternatieven zien. Na enkele aanpassingen en een alternatief hebben ze uiteindelijk mijn eerste ontwerp uitgekozen.
Voorbereiding voor de glazen applicatieAllereerst had ik een nauwkeurige tekening van de deuren nodig om het ontwerp exact te kunnen passen. Dit duurde een tijdje, wat mij een beetje stress opleverde. Een ander project vertragend element was dat het grootste deel van het glas dat ik had besteld, in het transport verloren was gegaan! Uiteindelijk is alles geleverd. Ik moest om wat uitstel vragen, maar dat was geen probleem, er was meer tijd over voordat het gebouw klaar was. De deuren werden gemaakt door een bedrijf via de aannemer van het gebouw. Dit bedrijf heeft mij de juiste tekeningen gegeven en mij verzekerd dat de scharnieren van de deuren het extra gewicht van het glas zouden kunnen dragen. Ze hebben me ook uitgenodigd de stukken bij hen op de platen te lijmen, zodat de deuren geen extra transport nodig hadden. Zij zouden ze in het gebouw hangen nadat ze klaar waren. Dus niets lette me nog om alle stukken te snijden, het uberfangglas van Lamberts Glasshutte te zandstralen, de stukken te verven en ze in de oven te leggen. Ik heb besloten om te zandstralen in plaats van het glas te etsen, omdat ik rechte lijnen nodig had en ik zelf snel kan zandstralen. Ik moet toegeven dat ik een beetje bang ben om te etsen, want ik ben vrij onhandig (geweldige combinatie bij het werken met glas), maar ik hou van het effect!
Alhoewel tijdrovend en niet erg goedkoop, hou ik er van als mijn werk me ergens brengt, waar ik nog niet eerder ben geweest. Ik heb al mijn glas, de SilGel lijm en veel kleine handige dingen in mijn auto gezet en naar Balink Glass in Friesland gereden om mijn project te lijmen. Ik had een paar dagen in een fijne B & B geboekt en ik kon beginnen. Ik nam de eerste dag om de deuren voor te bereiden: ze te reinigen en af te plakken. Ik had al transparante folie op mijn glasplaten geplakt. De volgende dag begon ik het proces. Gelukkig ging alles goed, ik was niets vergeten om mee te nemen, ik was alleen een beetje krap geweest in het berekenen van de hoeveelheid lijm. Het zweet brak me uit en net toen ik ontdekte dat ik het zou halen, kwam Evert-Jan en Theo van de OBN voor een bezoek. Opgelucht ik liet ze zien hoe ik de laatste stukken moest lijmen en dat alles bijna klaar was. De mensen bij Balink Glass waren super leuk en behulpzaam. Sommigen van hun collega's kwamen kijken terwijl ik bezig was. Ik voelde me alsof ik een productdemonstratie aan het houden was! De laatste dag was de lijm droog en kon ik het de restjes verwijderen en schoonmaken. Klus geklaard!
Toen ik Friesland verliet, hoopte ik dat de deuren zonder problemen zouden worden geïnstalleerd. Ik was erg blij toen ik twee weken later een paar foto's van de installatie van de deuren kreeg. Het zag er geweldig uit! Vorige week ging ik naar de OBN om de deuren te zien. Nieuwleusen bleek een mooi klein dorpje buiten Zwolle te zijn. De locals waren erg blij met het nieuwe gebouw, wat prachtig geworden is en ik kreeg veel lieve complimenten over de deuren. ’s Avonds gaat er een lichtje aan, dus je kunt het glas buiten zien als het donker wordt. Al met al was dit een van mijn favoriete projecten, want de mensen waar ik voor werkte waren zo aardig, ik had veel vrijheid in mijn ontwerp en het was een echte hedendaagse-glaskunst-in-architectuuropdracht. Ik kijk uit naar meer ....
Auteur:Publicatie: 12 augustus 2019
